"Breaking Bad"
O czym to jest: Nauczyciel chemii zaczyna produkować metamfetaminę.
Recenzja serialu:
Z rzadka, mniej więcej raz na kilka lat, trafia się serial, który dosłownie niszczy system. Roznosi telewizję na kawałki, wzbijając się na wyżyny kultowości. Jako widzowie otrzymujemy idealną mieszankę wspaniałej gry aktorskiej, zawrotnej fabuły i tego rodzaju uzależnienia, który każe nam śledzić każdy kadr na ekranie. Taki właśnie jest "Breaking Bad".
Poznajcie Walta, nauczyciela chemii z liceum, który dowiaduje się, że umiera na raka. Słaba perspektywa, zwłaszcza że ma drugie dziecko w drodze, a w domu raczej się nie przelewa. Jak zostawić coś rodzinie po śmierci? Może tak zacząć produkować narkotyki przy pomocy swojego byłego ucznia... Tak zaczyna się "Breaking Bad", który przez pięć sezonów daje nam przywilej śledzenia losów Walta "Heisenberga" White'a i mnóstwa innych postaci. Nie zliczę nagród (w tym tych najważniejszych), jakie posypały się dla twórców tego serialu, wznosząc przy okazji karierę odtwórcy głównej roli, Bryana Cranstona, na szczyt popularności. To typowy przykład wędrówki antybohatera - mimo że Walt coraz bardziej pogrąża się w przestępczym półświatku, wciąż mu kibicujemy i trzymamy za niego kciuki. "Breaking Bad" jak mało który serial ukazuje tak wiarygodnie świat narkotyków, nielegalnego handlu i dzikiej przemocy ukrytej pod maską "cywilizowanych" Stanów Zjednoczonych.
Miejscami jest tak absurdalny, że zabawniejszy od każdej czarnej komedii. Pełen dramatu, ale też wysmakowanego kryminału, scen akcji i niemożliwych do rozwiązania dylematów moralnych. "Breaking Bad" jest fantastycznie rozpisany na odcinki, z pomysłem na fabułę prowadzącą nas od pierwszego do ostatniego epizodu. Z zadowoleniem mogę powiedzieć, że jest to serial kompletny: bez skrótów, bez porzuconych wątków i bez uproszczeń. Cudowna, 62-odcinkowa historia. Bez żadnych wątpliwości kultowa.
Wniosek: Doskonały, perfekcyjny serial. Jeden z kamieni milowych telewizji.
