"Pride and Prejudice" ("Duma i Uprzedzenie")

O czym to jest: Klasa próżniacza siedzi na łące i wzdycha do kwiatków.

Recenzja miniserialu:

Pewnych produkcji nie powinno się nadmiernie wydłużać. Zdaję sobie sprawę, że każdy gatunek ma swoich hardcore'owych fanów, którzy cenią każdą minutę i proszą o więcej. Ale dla zwykłego widza, który ocenia film jako całość, nadmierne rozciągnięcie fabuły jest po prostu zabójcze.

Miniserial BBC "Duma i Uprzedzenie" uznawany jest za najlepszą ekranizację tego najsłynniejszego XIX-wiecznego romansu autorstwa Jane Austen. I rozumiem dlaczego. Faktycznie temat jest nośny i w sam raz dla epoki: oto mamy pięć ubogich, ale pięknych (jak na brytyjskie warunki) sióstr, wokół których krąży stado zamożnych kawalerów. Kto z kim skończy, kto się w kim zakocha, komu uda się spisek i konspiracja znad filiżanki herbaty, a kto zostanie z niczym? Historia w sam raz dla samotnych panien siedzących w oknie i wzdychających do księcia na białym koniu. I oglądałoby się to nieźle, gdyby nie fakt... że ta produkcja trwa pięć godzin!!!

Naprawdę - to pięć godzin siedzenia i oglądania burżuazji na łące, w salonie, przy fortepianie, na przechadzce i w powozie. Święta makrelo, ileż można! Zwroty akcji ograniczają się do pisania liścików, szeptania do ucha na balu, ploteczek i skandalików. Jasne, warto to obejrzeć dla znajomości realiów epoki, ale pięć godzin zarżnie każdą, nawet najlepszą produkcję. Wydaje mi się nawet, że "Becoming Jane", czyli biografia autorki oparta na schemacie "Dumy i Uprzedzenia", była lepszym filmem. Gdyby nie Colin Firth w rewelacyjnej kreacji pana Darcy'ego, to nie byłoby tu na co patrzeć... Niemniej przyznaję, że Jennifer Ehle w głównej roli była też lepsza od duetu panien z "Rozważnej i Romantycznej", także z punktu widzenia obsady nie jest źle. Gdyby to jeszcze jakoś zebrać razem, uprościć i skrócić, mogłoby być całkiem przyzwoicie. 

No, ale przynajmniej zaliczyłem wszystko co istotne w tematyce Jane Austen. Teraz czekam na "Dumę i Uprzedzenie i Zombie". 

Wniosek: Byłoby niezłe, gdyby nie rozciągnięcie fabuły do granic absurdu.